پلی اتیلن که به آن پلی اتن نیز می گویند از ساده ترین پلیمرها می باشد. این ماده به شکل جامد مومی شکل و غیرفعال می باشد و آن را از پلیمریزاسیون اتیلن به دست می آورند.
پلی اتیلن ها را می توان به عنوان عضوی از گرما نرم ها در نظر گرفت و آن را از طریق پلیمری زاسیون گاز اتن یا اتیلن به دست می آورند.
خاصیت هایی مانند چگالی، بلورینگی، جریان مذاب، شبکه ای یا شاخه ای شدن، وزن مولکولی و پخش وزن مولکولی را به وسیله کاتالیست ها و پلیمریزاسیون می توان کنترل کرد.
پلیمرهایی که وزن مولکولی پایینی دارند را به عنوان روان کننده در نظر می گیرند و پلیمرهایی که وزن مولکولی آنها متوسط می باشد را به عنوان واکس هایی که با پارافین مخلوط می شوند استفاده می کنند و اما در نهایت به پلیمرهایی می رسیم که دارای وزن مولکولی بالاتر از 6000 هستند کاربرد این پلیمرها در صنعت پلاستیک بسیار بالا است. ساختار پلی اتن یا اتیلن بسیار ساده تر از تمامی پلیمرهای تجاری است. ساختار آن به گونه ای است که یک مولکول پلی اتیلن از زنجیره بلندی از اتم های کربن تشکیل شده است، در واقع به هر اتم کربن دو اتم هیدروژن متصل شده است.
پلیمر به چه معناست؟ پلیمر یک کلمه یونانی است که پلی به معنای (چند) و مر به معنای ( واحد ) یا قسمت می باشد. پلیمر را به اشتباه پلاستیک، الاستومر یا رزین می گویند که این کاملا اشتباه است زیرا پلاستیک به ماده ای گفته می شود که قابلیت تغییر شکل را بر اثر فشار دارد.
این کلمه اولین بار در سال 1835 توسط شیمیدانی به کار برده شد که رنالت نام داشت، پلیمر را اولین بار در سال 1834 با کشف کائوچو استفاده کردند. به همین دلیل نیترات سلولز که اولین پلاستیک مصنوعی بود در سال 1862 کشف کردند و چهار سال بعد یعنی در سال 1868 آن را وارد بازار کردند.
در سال 1938 نایلون، سال 1942 پلی اتیلن، سال 1957 پلی پروپیلن، سال 1974 پلی بوتیلن و در نهایت در سال 1985 پلیمرهای کریستال مایع را جهت ساخت اجزای الکترونیکی استفاده کردند.
پلیمرها به سه دسته تقسیم می شوند که عبارتند از:
حدود 100 سال پیش اولین پلاستیک های صنعتی مدرن رایج شدند و در چند دهه اخیر رشد چشمگیری در صنعت داشته اند.
یک شیمیدان آلمانی به نام (Hans Von Pechmanv) این ماده را به شکلی کاملا اتفاقی کشف کرد. او در سال 1898 درحالی که یک ماده شیمیایی را گرم می کرد یک ترکیب مومی را به دست آورد که به رنگ سفید بود و بعد ها این ماده را پلی اتن نامگذاری کردند. در سال 1933 اولین روش سنتز صنعتی برای اتیلن کشف شد.
این روش به گونه ای بود که مخلوط اتیلن و بنزالدهید را در فشار بالا حرارت می دادند و ماده ای موم مانند به دست می آمد و این ماده پلی اتن یا اتیلن می باشد.
کاربرد پلی اتیلن در تولید لوازم پلاستیکی بسیار زیاد است و از آن بیشتر برای ساخت وسیله های پلاستیکی موجود در آشپزخانه و صنایع غذایی استفاده می کنند که آنها را ظروف پلی اتیلن می گویند.
ظروف پلی اتیلن در آشپزخانه شامل ظروف پلاستیکی سبک و کیسه های پلاستیکی می باشد همچنین این ظروف را به شکل ظروف شیر، مایعات و انواع وسیله های پلاستیکی موجود در آشپزخانه تولید می کنند. پلی اتن را برای تولید لوله های پلاستیکی و یا اتصال های لوله کشی استفاده می کنند.
به دلیل اینکه انعطاف در تهیه ظروف پلی اتیلن، پلاستیکی یا لوله های پلاستیکی بالا است به این نتیجه رسیده اند که علت این انعطاف پذیری بالا تولید پلی اتیلن با زنجیرهای بلندی است که شاخه هایی کوتاه دارند در واقع این پلی اتن ها HDPE هایی هستند که دارایی تعداد زیادی شاخه جانبی می باشند.
این ظروف را با توجه به چگالی آنها طبقه بندی می کنند و در چگالی پلی اتن عواملی که نقش بسیار مهمی را ایفا می کنند عبارتند از: اندازه زنجیره پلیمری، تعداد شاخه هایی که در زنجیر وجود دارند و نوع این شاخه ها.
این پلی اتن جزو پلیمرهای گرمانرم است، در واقع این ماده با گرما ذوب می شود و در صورتی که به نقطه انجماد برسد جامد می شود.
پلی اتن یک سنتز شیمیایی اتیلن می باشد که از ترکیب نفت خام و گاز طبیعی آن را به دست می آورند. علامت اختصاری آن PE می باشد. از این ماده بیشتر برای ساخت ترکیب هایی که پلاستیکی هستند استفاده می کنند.
اتیلن ها را بر اساس دانسیته طبقه بندی می کنند. عواملی که بر دانسیته تاثیرگذارند عبارتند از: نوع و تعداد شاخه و اندازه زنجیره پلیمر
بالاتر درباره وزن مولکولی پلی اتیلن ها و کاربرد هریک از آنها در صنعت صحبت کردیم هم اکنون قصد داریم شما را به طور کامل با انواع پلی اتیلن و اهمیت آنها در صنعت آشنا کنیم.
پلی اتیلن سنگین زنجیره پلیمری فاقد شاخه را دارد. به همین دلیل در زنجیره هایی که قدرت آنها بالا است نیروی بین مولکولی آنها نیز بالا می باشد و مقاومت آنها در کشش نیز بسیار بیشتر از دیگر پلی اتیلن ها می باشد.
در تولید پلی اتیلن سنگین نوع کاتالیزور و شرایط واکنش تاثیر بسیار زیادی دارد. پلی اتیلن سنگین را می توان از طریق روش پلیمریزاسیون با کاتالیزور زیگلر- ناتا تولید کرد.
این پلی اتیلن زنجیره شاخه دار دارد. به همین دلیل این زنجیره ها نمی توانند که با یکدیگر پیوند برقرار کنند، نیروی بین مولکولی بسیار ضعیف است و مقاومت کشش بسیار کم است. این پلی اتیلن با روش پلیمریزاسیون رادیکالی تشکیل می شود، این پلیمر انعطاف بالایی دارد و میکرو ارگان ها را تجزیه می کند.