اشاره به روش های بازیافت ظروف پت

بازیافت PET ها به روش شیمیایی، یکی از راه هایی است که بیش از سایرین مورد توجه قرار گرفته است.

پیش از هر چیز باید بدانید که روش های بازیافت شیمیایی برای گروهی از پلیمرها که به پارگی زنجیره پلیمری حساس بوده و از طریق پلیمریزاسیون تراکمی ایجاد شده اند، مناسب خواهد بود.

از دسته مهم ترین این پلیمرها می توانیم به پلی آمیدها و پلی استرها اشاره کنیم. در این زمینه ظروف پت نیز از دسته محصولاتی هستند که قابلیت بازیافت شیمایی را خواهند داشت.

از این روش معمولا با هدف از بین بردن تمام ضایعات PET ها استفاده می شود و محصولات بازیافتی تولید شده از این روش نیز معمولا تنوع گسترده تری دارند.

برای تخریب ضایعات PET روش های گوناگونی وجود دارد که از جمله مهم ترین آن ها می توان آمینولیز، هیدرولیز، گلیکولیز و متانولیز را نام برد.

در میان این روش ها متانولیز و گلیکولیز روش های عمده تری هستند و برای تخریب ضایعات پت، به صورت گسترده در صنایع مورد استفاده قرار می گیرند.

• روش متانولیز

در روش متانولیز، متانول را تحت دما و فشار بسیار بالا قرار داده و ضایعات پت را تخریب می کنند.

مواد اولیه این روش شامل دی متیل ترفتالات و اتیل گلیکول می باشد. یکی از مزیت ها مهم روش متانولیز آن است که می توان واحد متانولیز را نیز به خط تولید اضافه کرده و تمام ضایعات پت را به مواد بازیافتی تبدیل کرد.

توجه داشته باشید که این روش تنها با در دسترس بودن کاتالیزور قابل انجام خواهد بود.

• روش گلیکولیز

این روش یکی از مهم ترین راه های بازیافت شیمیایی ظروف PET به شمار رفته که بیشتر از متانولیز مورد بحث و توجه قرار گرفته است.

این روش در صنایع مختلف کاربردی بوده و طی آن الیگومرهایی با مقیاس کوچک تولید می شود. برای این کار ابتدا باید شرایط لازم گلیکولیز به طور کامل مهیا شود. همچنین اندازه زنجیره الیگومرهای تولید شده تا حد زیادی به شرایط اعمال شده در عملیات وابسته خواهد بود